இன்பசுகப் பெட்டகமே

கட்டிதந்தகனுக்கரும்பே!கயல்துள்ளும்மைவிழியே!
கொட்டிவைத்தமுத்தழகே!குலமகளே!கனிமொழியே!
எட்டியிருந்தென்மனதில்இனிக்கின்றநல்லமுதே!
அட்டியில்லைகாந்தமெனசுற்றிடுவாசீரழகே!
வான்நிலவுஉன்அக்காள்!வண்மையில்உன்தங்கை!
தேனுனக்குத்தோழியடி!தென்றலுனக்கப்படித்தான்!
பூக்கூட்டம்விண்மீன்உன்பணிப்பெண்களாகுமடி!
பேரழகேஇன்பசுகப்பெட்டகமேவாராயோ!
வெண்பாவின்நடைதுள்ளஎன்பாவாய்நீ
பெண்பாவாய்என்னுளத்தைப்பெரும்பாலையாக்கிடாதே!
கண்பார்ப்பாய்கண்மணியே!களிசேர்ப்பாய்என்வாழ்வில்
உன்பார்வைஎன்பார்வைஒன்றாக்குமான்மகளே!
கோடியொருபூமலரும்கோகிலக்கண்நீதிறந்தால்!
ஆடிவரும்அன்னம்தேர்அசைபோடும்உன்நடையில்!
பாடிவரும்பூங்குயிலும்பனிக்குளிரும்உன்மொழியில்!
கூடிவரவாழ்வுதரக்கோதையேநீவந்துவிடு!
பூதளத்துப்பொன்தனமே!பூத்திருக்கும்தாமரையே!
மாதரசிமாணிக்கமணிக்குலத்துவாழ்வரசி!
தீதறியாத்தென்தமிழே!திராவிடத்துப்பெரும்புகழே!
ஏதுமறியாயென்னைஏங்கவிடாதேதேவி
முக்கனியின்சாற்றைப்போல்முத்தமிழின்ஊற்றைப்போல்
எக்காலும்வாழ்ந்திருப்போம்ஏந்திழையேவந்துவிடு
திக்கெல்லாம்ஒளிகூட்டும்தினகரனைச்சாட்சிவைப்போம்
தக்கவைப்பாய்என்னுயிரைதந்துவிடு!வந்துவிடு!
Back to Top