Tag: 32

பெண்ணோ அவள்	மின்னோசுடர்	பொன்னோஒளிர்	தேகம்!
கண்ணோசுகக்	காந்தம் தரும்	கதிரோ அவள்	பார்வை!
மானோமறி	தானோஅவள்	துள்ளும்நடை	அழகு!
தேனோகற்	கண்டோஅமிழ்	தூற்றோஅவள்	பேச்சு!
வண்ணம்பல	கண்ணக்கவர்	வான்வில்அவள்	புருவம்!
தின்னத்திகட்	டாமுக்கனி	தினைதேன்	அவள் பருவம்!
எண்ணங்கவர்	கொற்கைத்தனி	எழில்முத்தவள்	பற்கள்!
பண்ணோடொரு	பரதம்சதிர்	பயிர்க்கும்அவள்	கால்கள்!
தென்றல்இளம்	காற்றில்அசைந்	தாடும்இவள்	இடைதான்!
தினமேநறு	மணமேதரு	மலர்தான்அவள்	உள்ளம்!
நிலவேதவழ்	கருமேகமோ	நீளும்அவள்	கூந்தல்!
நினைக்குந்தொரும்	மணக்குஞ்சந்	தனமோஅவள்	உறவு!
வரவும்அவள்	தரவும்அவள்	உறவும்அவள்	தானே!
நிறைவைத்தரும்	நினைவைத்தரும்	உருவம்அவள்	தானே!
பாதைதடு	மாற்றும்முனி	வர்க்கும்;இவள்	அங்கம்
போதையினித்	தேவையிலை	பாவைஇவள்	சங்கம்!
ஓரம்துளும்	பார்வையதற்	குலகைப்பரி	சிடலாம்!
வீரர்தனை	வீழ்த்தும்புன்	சிரிப்பிற்கெதைத்	தரலாம்!