Tag: 57

“பூ”வெடுத்து	நீவரவோ!	பொன்னெடுத்து	நான்தரவோ!
“பா”வெடுத்து	நீவரவோ!	பண்ணெடுத்து	நான்தரவோ!
“நா”வெடுத்து	நீவரவோ!	நல்லதமிழ்	நான்தரவோ!
தேனெடுத்து	நீவரவோ!	தீருமட்டும்	நான்பெறவோ!
வில்லெடுத்து	புருவத்தால்	விழியம்பை	வீசுறியே!
மல்லெடுக்கத்	தயங்காத	மார்பகத்தால்	மயக்குறியே!
கல்லெடுத்து	அடிப்பதுபோல்	கண்ணடித்துப்	போடுறியே!
சொல்லிருக்கு;	பேச்சு;இல்லை	சொக்குதடி	என்மனசு!
பேருக்கு	நீயாரோ!	பிறருக்கு	நான்யாரோ!
ஊருக்குத்	தெரியாது;	உன்உறவு!	என்உறவு!
சீரிருக்கு	நம்உறவில்;	சிறப்பிருக்கு	யார்அறிவார்!
நேருக்கு	நேர்சேர்வோம்;	நெருக்கமாய்	வாகண்ணே!
கோவைக்கனி	தின்னுதற்குக்	கொத்தும்கிளி	நான் வாரேன்!
பாவையே	கன்னத்தைப்	பத்திரமாய்	வைத்திடடீ!
தேவையை	நிறைவேற்றத்	தேடிவாரேன்	உன்னிடத்தில்!
தீர்வைநீ	தரவேண்டும்	சிந்தாமல்	சிதறாமல்!
கொஞ்சுமொழி	அஞ்சுகமே	கோமளமே!	ரஞ்சிதமே!
வஞ்சிமல	ரேயெனக்கு	வாழ்வுதர	வருபவளே!
நெஞ்சில்எனைச்	சேர்த்தவளே!	நீக்கமற	ஏற்றவளே!
செஞ்செடுத்த	சிலைவடிவே!	செந்தமிழே!	வாகண்ணே!
காரிருக்கும்	நாள்வரைக்கும்	கடலிருக்கும்	நாள்வரைக்கும்
சூரியசந்	திரரெல்லாம்	சுழன்றிருக்கும்	நாள்வரைக்கும்
ஊரிருக்கும்	நாள்வரைக்கும்	உறவிருக்கும்	நாள்வரைக்கும்
பாரிருக்கும்	நாள்வரைக்கும்	பாகாலம்	வாழ்ந்திருப்போம்!